Historycy z całego świata przedstawili dowody na to, że prawdopodobnie wszystkie pierwotne ludy stosowały zioła – często w sposób wyrafinowany. Chinina pozyskiwana z kory drzewa chinowego była używana do leczenia objawów malarii, na długo przed tym, jak choroba ta została zidentyfikowana a surowe składniki aspiryny, były popularnym środkiem przeciwbólowym o wiele wcześniej niż moment, od którego mamy dostęp do urządzeń produkujących tabletki. Wiele klas leków farmakologicznych obejmuje również naturalne prototypy produktów, które pierwotnie były odkryte przez studiowanie tradycyjnych lekarstw i ludową wiedzę rdzennej ludności [jak np. aspiryna, efedryna, atropina, morfina czy chinina – przyp. red.].
W Azji Południowej występuje roślina nazywana adhatoda. Adu oznacza „koza” a Thoda „nie dotykać”, ponieważ jest tak gorzka, że nawet kozy jej nie zjedzą. Posiada jednak związki, które pomagają otworzyć drogi oddechowe. Ze względu na te właściwości herbatę adhatoda stosowano w tradycyjnej medycynie w leczeniu astmy, a liście moczono w czarnym pieprzu. To brzmi ohydnie; dlaczego mieliby coś takiego robić? Ponieważ byli inteligentni. W roku 1928 naukowcy odkryli to, co rdzenna ludność wiedziała już wcześniej – że dodanie pieprzu zwiększa przeciwastmatyczne właściwości liści. Sam czarny pieprz nie działał, ale powyższe połączenie, tak. Dzisiaj wiemy już dlaczego tak się dzieje.
Podobnie jak około 5% kurkumy (przyprawy) składa się z substancji czynnej o nazwie kurkumina, tak wagowo około 5% czarnego pieprzu, to związek o nazwie piperyna.
Kurkumina jest odpowiedzialna za żółtą barwę kurkumy a piperyna za ostry smak pieprzu, ale jest również silnym inhibitorem metabolizmu leków. Jednym ze sposobów, w jaki nasza wątroba pozbywa się substancji obcych, jest sprawienie, aby stały się rozpuszczalne w wodzie, ułatwiając wydalanie; ale ta cząsteczka czarnego pieprzu hamuje ten proces.
I nie potrzeba dużo. Jeśli podamy ludziom kurkuminę z kurkumy, w ciągu godziny będziemy mogli zaobserwować niewielki skok poziomu w ich krwi. [zobacz poniższy wykres – przyp. red.]
Powodem, dla którego nie widzimy większego skoku jest wątroba, która aktywnie stara się pozbyć kurkuminy. Co się stanie, jeśli stłumisz ten proces biorąc zaledwie jedną czwartą łyżeczki czarnego pieprzu? Zobaczysz następujące poziomy kurkuminy: 
Ta sama ilość spożytej kurkuminy, ale biodostępność skoczyła o 2 000%. Nawet mała szczypta pieprzu – 1/20 łyżeczki – może znacznie zwiększyć poziom biodostępności. Zgadnijcie, co jest częstym składnikiem curry w proszku oprócz kurkumy? Czarny pieprz.
Innym sposobem, aby zwiększyć absorpcję kurkuminy jest spożycie całego korzenia kurkumy (świeżego lub suszonego) lub też sproszkowanej kurkumy, ponieważ naturalne oleje obecne w korzeniu kurkumy oraz w kurkumie w proszku, mogą zwiększyć biodostępność kurkuminy 7 a nawet 8-krotnie.
Gdy spożywamy ją z tłuszczem, kurkumina może być bezpośrednio wchłaniana do krwiobiegu poprzez system limfatyczny, w ten sposób częściowo pomijając wątrobę.
A jak jest przyrządzana w Indiach? Z tłuszczem i czarnym pieprzem. Niesamowite, skąd mogli o tym wiedzieć bez badań z podwójnie ślepą próbą; choć może tak przyrządzone dania z kurkumą po prostu dobrze smakowały i było to czystym przypadkiem? Ich tradycyjna wiedza z pewnością natomiast zawiodła w przypadku ghi (ghee), co jest praktycznie czystym tłuszczem masła i może tłumaczyć ich stosunkowo wysokie wskaźniki chorób serca, pomimo całej tej kurkumy.
Autor: dr Michael Greger
Źródła:
http://nutritionfacts.org/
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22048552
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17999464
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9619120
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23847105
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23487030
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3917507
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22471448
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0378874105003508
http://dmd.aspetjournals.org/content/27/4/486.long
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2887943
 o 2000%, stosując rozwiązanie będące w zasięgu ręki każdego z nas.){kind=link}